“Ik heb altijd iets religieus gehouden, ik heb er sowieso nooit verachting voor gevoeld. Ik zou wel willen dat ik ..iets van dat kinderlijke godsgeloof bewaard had. In mijn dromen heb ik het nog wel. In mijn dromen”.

Geert Mak in interview NRC, afgelopen weekend

Zondag, het was eerste Advent, heb ik meegewerkt aan een viering van het Oecumenisch Initiatief Gouda. Het thema was Dromen met je ogen open. In de voorbereidingsgroep vroegen we ons af of we dat zelf eigenlijk -nog- deden; dromen met je ogen open. Als kind kon ik intens verlangen naar het moment dat ik mijn nieuwe schoenen aan mocht (ik zette ze naast mijn bed), naar de eindmusical van groep acht (ik speelde Kleine Jopie) en naar de kerst (kerstnachtdienst en daarna saucijzenbroodjes eten uit de kleine gammele Melita-oven). Als kind kun je ervan dromen, en er heilig in geloven, dat alles alleen nog maar mooier wordt. Je wordt nog niet gehinderd wordt door realiteitszin, voortschrijdend inzicht of scepsis. En je had soms ook nog –zoals Geert Mak beschrijft- dat kinderlijke godsgeloof.

Op de voorkant van het liturgie boekje stond bovenstaande afbeelding van le Petit Prince van Antoine de Saint-Exupéry. Een van de citaten van de Kleine Prins is:

Als je een schip wil bouwen, roep dan geen mannen bij elkaar om hout te verzamelen, het werk te verdelen en orders te geven. In plaats daarvan, leer ze verlangen naar de enorme eindeloze zee.

Ik ben zo blij dat er schrijvers, zangers, kinderen, kunstenaars, profeten en gewone stervelingen zijn die het talent hebben op een andere wijze naar de werkelijkheid te kijken. Zij schetsen soms vergezichten waardoor je geprikkeld, ontroerd of geïnspireerd wordt. Of uitgedaagd wordt weer met open ogen te durven dromen.

BewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewaren